Tijdens de drooglegging in de Verenigde Staten (1919-1933) bloeide het Cubaanse nachtleven op op basis van drank, casino's en prostitutie. De grote depressie van de dertiger jaren maakte hieraan een einde en het land verkeerde economisch en politiek in chaos. Een algehele staking dwong de toenmalige president tot aftreden, waarna een sergeant uit het leger in het machtsvacuum stapte. Deze man luisterde naar de naam Fulgencio Batista. In 1940 werd Batista onder vele beloften van het opzetten van een democratische regering gekozen tot president. Onder opéénvolgende regeringen en presidenten kwamen deze beloften niet tot bewaarheid en leed het land onder corruptie en zakkenvullerij.