Indien men ons inderdaad aanvalt, zullen wij strijdend ten onder gaan!
Hoewel dit soort borden verspreid staat over het hele land zijn ze op sommige plaatsen meer frequent aanwezig dan op andere plaatsen. Dit suggereert dat de éne plaats meer revolutionair gezind is dan de andere. Hier zul je echter niet snel achter komen. De Cubaan is zeer terughoudend in het voeren van politieke discussie's en wanneer het onderwerp ter sprake komt is moeilijk vast te stellen in hoeverre een antwoord oprecht of alleen maar politiek correct is. Wel zijn de meeste Cubanen, denk ik, trots op hun revolutie en overtuigd van de kwalijke bedoelingen van de Verenigde Staten. Maar de dissidenten, die er wel degelijk zijn, die houden de mond. En zoals ons D66 kamerlid Boris Dietrich heeft ondervonden toen hij per kerende post het land werd uitgezet (voorjaar 2005), het is niet de bedoeling deze mensen een stem te geven.
Een andere opvallende gebeurtenis: in maart 2005 is per decreet door Castro afgekondigd dat verhuurders van kamers niet langer met toeristen mogen spreken over andere zaken dan de prijs van de kamer en het voedsel. Hoe dat moet worden gecontroleerd? Daarin zullen de buren denk ik een rol moeten spelen. Duidelijk is dat de vrijheid te spreken zoveel mogelijk wordt ingeperkt. Dit wordt bij een wat langer verblijf wel degelijk voelbaar. Zie voor meer informatie over de mensenrechtensituatie www.amnesty.nl